Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
karıxma — «Karıxmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çorpumax — (Şəki) çaşmaq, karıxmaq. – Laf çorpumişəm, bilminəm heç hansı işi tutum … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əlhəm — qalmağ: (Salyan) karıxmaq, özünü itirmək. – Hərif lap əlhəm qalıb, danışdığın bilmir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fənix’məx’ — I (Gədəbəy, Qarakilsə, Qazax, Tovuz) özünü itirmək, karıxmaq. – Nə:n fənikersiη no:luf kun, düzələjəx’ hamısı (Gədəbəy). – Fənix’mə, bir şey yoxdu (Qarakilsə); – Zeynal çağıranda fənix’dim (Tovuz) II (Çənbərək, Karvansaray) yorulmaq. – Büyün… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kərix’ — (Basarkeçər) gödəkqol, qısa qadın geyimi. – Ağız, kəriyi maηa gəti Kərix’ qalmax (Şəmkir) – çaşmaq, karıxmaq, özünü itirmək. – Kərix’ qaldım bu işdən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dolaşdırmaq — f. 1. Dolaşıq salmaq, qarışdırmaq; pırtlaşdırmaq. İpi (sapı) dolaşdırmaq. 2. Bağlamaq, düymək, dolamaq, bənd etmək, ilişdirmək. Atın noxtasını ağaca dolaşdırmaq. 3. məc. Hiylə qurub birini bədbəxt etmək, yaxud məsuliyyətə cəlb olunmaq üçün pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaşmaq — f. 1. Dolaşıq düşmək, pırtlaşmaq, bir birinə qarışmaq. Saçları dolaşdı. İp dolaşıb. 2. Dolanmaq, sarılmaq, ilişmək. Hərçəndi oynamaq ona yaraşır; Siyah zülfü qamətinə dolaşır. Aşıq Hüseyn. Ayı zənciri ilə ağaca dolaşıb dartınır və bağırırdı. S. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kırıxmaq — bax karıxmaq. Ya nə vicdanə digər bir işə çulğaşdı yetim; Hərə bir hoqqa çıxartdız, kırıxıb çaşdı yetim. M. Ə. S.. Sənin kimi mən də bir az kırıxdım. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
